Veelvoorkomende problemen met de afwerking van het bovenleer van schoenen vallen over het algemeen in de volgende categorieën.
1. Oplosprobleem
Bij de schoenproductie zijn de meest gebruikte oplosmiddelen voornamelijk tolueen en aceton. Wanneer de coatinglaag in aanraking komt met het oplosmiddel, zwelt deze gedeeltelijk op en wordt zacht, lost vervolgens op en valt eraf. Dit gebeurt meestal aan de voor- en achterkant. Oplossing:
(1) Selecteer verknoopt of met epoxyhars gemodificeerd polyurethaan of acrylhars als filmvormend middel. Dit type hars heeft een goede oplosmiddelbestendigheid.
(2) Implementeer een droge vulbehandeling om de oplosmiddelbestendigheid van de coatinglaag te verbeteren.
(3) Verhoog op passende wijze de hoeveelheid eiwitkleefstof in de coatingvloeistof om de diepe oplosmiddelbestendigheid te verbeteren.
(4) Spuitverknopingsmiddel voor uitharding en verknoping.
2. Natte wrijving en waterbestendigheid
Natte wrijving en waterbestendigheid zijn zeer belangrijke indicatoren van bovenleer. Bij het dragen van leren schoenen kom je vaak in wateromgevingen terecht, waardoor je vaak problemen ondervindt met natte wrijving en waterbestendigheid. De belangrijkste redenen voor het gebrek aan natte wrijving en waterbestendigheid zijn:
(1) De bovenste coatinglaag is gevoelig voor water. De oplossing is het aanbrengen van een topcoating of het spuiten van een waterdichte bleekmiddel. Als bij het aanbrengen van de toplaag caseïne wordt gebruikt, kan formaldehyde worden gebruikt om deze te fixeren; het toevoegen van een kleine hoeveelheid siliciumhoudende verbindingen aan de topcoatingvloeistof kan ook de waterbestendigheid ervan verbeteren.
(2) In de coatingvloeistof worden overmatige watergevoelige stoffen gebruikt, zoals oppervlakteactieve stoffen en harsen met een slechte waterbestendigheid. De oplossing is om het gebruik van overmatige oppervlakteactieve stoffen te vermijden en harsen te kiezen met een betere waterbestendigheid.
(3) De temperatuur en druk van de persplaat zijn te hoog en het middelste coatingmiddel is niet volledig gehecht. De oplossing is om tijdens de middelste coating het gebruik van overmatige wasmiddelen en siliciumhoudende verbindingen te vermijden en de temperatuur en druk van de persplaat te verlagen.
(4) Er worden organische pigmenten en kleurstoffen gebruikt. De geselecteerde pigmenten moeten een goede permeabiliteit hebben; vermijd het gebruik van overmatige kleurstoffen in de bovenste coatingformule.
3. Problemen met droge wrijving en slijtage
Wanneer u met een droge doek over het leeroppervlak wrijft, wordt de kleur van het leeroppervlak weggeveegd, wat aangeeft dat de droge wrijvingsweerstand van dit leer niet goed is. Tijdens het lopen schuurt de broek vaak tegen de hakken van de schoenen, waardoor de coatingfilm op het oppervlak van de schoenen wordt afgeveegd en de kleuren van de voor- en achterkant inconsistent zijn. Er zijn verschillende redenen voor dit fenomeen:
(1) De coatinglaag is te zacht. De oplossing is om een steeds harder coatingmiddel te gebruiken bij het coaten van de onderste laag naar de bovenste laag.
(2) Het pigment hecht niet volledig of de hechting is te slecht, omdat het pigmentaandeel in de coating te groot is. De oplossing is om de harsverhouding te verhogen en een penetrant te gebruiken.
(3) De poriën op het leeroppervlak zijn te open en hebben geen slijtvastheid. De oplossing is het implementeren van een droge vulbehandeling om de slijtvastheid van het leer te vergroten en de fixatie van de coatingvloeistof te versterken.
4. Probleem met kraken van leer
In gebieden met een droog en koud klimaat komen leerscheuren vaak voor. Het kan aanzienlijk worden verbeterd door de herbevochtigingstechnologie (het leer opnieuw bevochtigen voordat de leest wordt uitgerekt). Er zijn nu speciale herbevochtigingsapparatuur.
De belangrijkste redenen voor het scheuren van leer zijn:
(1) De nerflaag van het bovenleer is te broos. De reden is een onjuiste neutralisatie, resulterend in een ongelijkmatige penetratie van het herlooimiddel en een overmatige hechting van de korrellaag. De oplossing is om de waterveldformule opnieuw te ontwerpen.
(2) Het bovenleer is los en van lagere kwaliteit. De oplossing is om het losse leer droog te vullen en wat olie aan de vulhars toe te voegen, zodat het gevulde leer niet te hard wordt en het bovenwerk niet scheurt tijdens het dragen. Het zwaar gevulde leer mag niet te lang liggen en mag niet te veel geschuurd worden.
(3) De basiscoating is te hard. De basiscoatinghars is verkeerd gekozen of de hoeveelheid is onvoldoende. De oplossing is om het aandeel zachte hars in de basiscoatingformule te vergroten.
5. Barstprobleem
Wanneer het leer hard wordt gebogen of uitgerekt, wordt de kleur soms lichter, wat meestal astigmatisme wordt genoemd. In ernstige gevallen kan de coatinglaag barsten, wat gewoonlijk barsten wordt genoemd. Dit is een veel voorkomend probleem.
De belangrijkste redenen zijn:
(1) De elasticiteit van het leer is te groot (de rek van het bovenleer kan niet groter zijn dan 30%), terwijl de rek van de coating te klein is. De oplossing is om de formule zo aan te passen dat de rek van de coating dicht bij die van het leer ligt.
(2) De basiscoating is te hard en de topcoating is te hard. De oplossing is om de hoeveelheid zachte hars te vergroten, de hoeveelheid filmvormend middel te vergroten en de hoeveelheid harde hars en pigmentpasta te verminderen.
(3) De coatinglaag is te dun en de bovenste laag olieachtige vernis is te zwaar gespoten, waardoor de coatinglaag wordt beschadigd. Om het probleem van de natte wrijfweerstand van de coating op te lossen, spuiten sommige fabrieken overmatige olieachtige vernis. Nadat het probleem van de weerstand tegen nat wrijven is opgelost, wordt het probleem van scheuren veroorzaakt. Daarom moet er aandacht worden besteed aan de procesbalans.
6. Het probleem van de mestafvoer
Tijdens het gebruik van bovenleer van schoenen moet het zeer complexe veranderingen in de omgeving ondergaan. Als de coating niet stevig hecht, zal de coating vaak slib afgeven. In ernstige gevallen zal delaminatie optreden, waaraan veel aandacht moet worden besteed. De belangrijkste redenen zijn:
(1) In de onderste coating heeft de geselecteerde hars een zwakke hechting. De oplossing is om het aandeel lijmhars in de onderste coatingformule te vergroten. De hechting van de hars hangt af van de chemische eigenschappen ervan en de grootte van de gedispergeerde deeltjes van de emulsie. Wanneer de chemische structuur van de hars wordt bepaald, is de hechting sterker naarmate de emulsiedeeltjes fijner zijn.
(2) Onvoldoende coatinghoeveelheid. Als tijdens het coaten de hoeveelheid coating onvoldoende is, kan de hars niet in korte tijd in het leeroppervlak infiltreren en kan het leer niet volledig in contact komen. De echtheid van de coating zal aanzienlijk worden verminderd. Op dit moment moet de bewerking op de juiste manier worden aangepast om voldoende coatinghoeveelheid te garanderen. Het gebruik van een kwastcoating in plaats van een spuitcoating kan de penetratietijd van de hars en het hechtingsgebied van het coatingmiddel op het leer vergroten.
(3) De invloed van de staat van het onbewerkte leer op de hechtingssnelheid van de coating. Wanneer de wateropname van de leren plano erg slecht is of er olie en stof op het leeroppervlak zit, kan de hars niet voldoende in het leeroppervlak dringen, waardoor de hechting onvoldoende is. Op dit moment moet het lederen oppervlak op de juiste manier worden behandeld om de wateropname te vergroten, zoals het uitvoeren van een oppervlaktereiniging of het toevoegen van een egaliseermiddel of een penetrant aan de formule.
(4) In de coatingformule is de verhouding tussen hars, additieven en pigmenten ongepast. De oplossing is om het type en de hoeveelheid hars en additieven aan te passen en de hoeveelheid was en vulmiddel te verminderen.
7. Problemen met hitte- en drukbestendigheid
Het bovenleer dat bij de productie van gegoten en spuitgegoten schoenen wordt gebruikt, moet hitte- en drukbestendig zijn. Over het algemeen gebruiken schoenenfabrieken vaak strijken op hoge temperatuur om rimpels op het leren oppervlak glad te strijken, waardoor sommige kleurstoffen of organische coatings in de coating zwart worden of zelfs plakkerig worden en eraf vallen.
De belangrijkste redenen zijn:
(1) De thermoplasticiteit van de afwerkvloeistof is te hoog. De oplossing is om de formule aan te passen en de hoeveelheid caseïne te verhogen.
(2) Gebrek aan gladheid. De oplossing is om een iets hardere was en een zacht aanvoelend middel toe te voegen om de gladheid van het leer te helpen verbeteren.
(3) Kleurstoffen en organische coatings zijn gevoelig voor hitte. De oplossing is om materialen te kiezen die minder gevoelig zijn voor hitte en niet vervagen.
8. Probleem met lichtbestendigheid
Nadat het leer een tijdje is blootgesteld, wordt het oppervlak donkerder en geler, waardoor het onbruikbaar wordt. De redenen zijn:
(1) De verkleuring van het leren lichaam wordt veroorzaakt door de verkleuring van oliën, plantaardige tannines of synthetische tannines. De lichtbestendigheid van lichtgekleurd leer is een zeer belangrijke indicator, en oliën en tannines met een goede lichtbestendigheid moeten worden geselecteerd.
(2) Verkleuring van de coating. De oplossing is dat je voor bovenleer met hoge lichtbestendigheidseisen geen butadieenhars, aromatische polyurethaanhars en nitrocellulosevernis gebruikt, maar harsen, pigmenten, kleurstofwater en vernis met een betere lichtbestendigheid.
9. Probleem met koudebestendigheid (weerbestendigheid).
Een slechte koudebestendigheid komt vooral tot uiting in het barsten van de coating wanneer het leer te maken krijgt met lage temperaturen. De belangrijkste redenen zijn:
(1) Bij lage temperaturen is de coating niet zacht. Harsen met een betere koudebestendigheid, zoals polyurethaan en butadieen, moeten worden gebruikt, en de hoeveelheid filmvormende materialen met een slechte koudebestendigheid, zoals acrylhars en caseïne, moet worden verminderd.
(2) Het harsaandeel in de coatingformule is te laag. De oplossing is om de hoeveelheid hars te verhogen.
(3) De koudebestendigheid van de bovenste lak is slecht. Om de koudebestendigheid van leer te verbeteren kan speciale vernis of vernis worden gebruikt, terwijl nitrocellulosevernis een slechte koudebestendigheid heeft.
Het is erg moeilijk om fysieke prestatie-indicatoren voor bovenleer te formuleren, en het is niet realistisch om van schoenenfabrieken te eisen dat ze volledig inkopen volgens de fysieke en chemische indicatoren die door de staat of bedrijven zijn geformuleerd. Schoenenfabrieken inspecteren leer over het algemeen volgens niet-standaard methoden, dus de productie van bovenleer kan niet geïsoleerd worden. Het is noodzakelijk om een beter begrip te hebben van de basisvereisten van het schoenmaak- en draagproces om wetenschappelijke controle tijdens de verwerking uit te kunnen voeren.
Posttijd: 11 mei 2024