Verhandelbare schorskorrel groothandel kurkrubber kurkstof

In 2016 richtten Francisco Merlino, een milieuchemicus aan de Universiteit van Florence, en meubelontwerper Gianpiero Tessitore Vegea op, een technologiebedrijf dat afgedankte druivenresten na de wijnbereiding, zoals druivenschillen, druivenpitten, enz., van Italiaanse wijnhuizen recycleert. Via het innovatieve productieproces wordt ‘druivenpulpleer’ geproduceerd dat 100% plantaardig is, geen gebruik maakt van schadelijke chemische elementen en een leerachtige structuur heeft. Er moet echter worden opgemerkt dat hoewel dit soort leer is gemaakt van recyclebare grondstoffen, het zichzelf niet volledig kan afbreken omdat er een bepaalde hoeveelheid polyurethaan (PUD) aan de afgewerkte stof wordt toegevoegd.

 Volgens berekeningen kan voor elke 10 liter geproduceerde wijn ongeveer 2,5 liter afval worden geproduceerd, en van dit afval kan 1 vierkante meter druivenpulp worden gemaakt. Gezien de omvang van de mondiale markt voor rode wijn geldt dit proces nog steeds als een van de belangrijke vorderingen op het gebied van ecologisch duurzame producten. In 2019 maakte het automerk Bentley bekend Vegea te hebben gekozen voor het interieur van zijn nieuwe modellen. Deze samenwerking is een enorme aanmoediging voor alle vergelijkbare technologie-innovatiebedrijven, omdat het betekent dat duurzaam leer al op meer belangrijke gebieden kan worden geconsumeerd. marktkansen op dit gebied te openen.

Ananasblad leer
Ananas Anam is een merk dat begon in Spanje. De oprichtster Carmen Hijosa was geschokt door de verschillende gevolgen van de leerproductie voor het milieu toen ze als textielontwerpconsulent op de Filippijnen werkte. Daarom besloot ze de lokale natuurlijke hulpbronnen op de Filippijnen te combineren om een ​​duurzamer product te ontwikkelen. Onderhoud van kledingmaterialen. Geïnspireerd door de traditionele handgeweven stoffen uit de Filippijnen gebruikte ze uiteindelijk afgedankte ananasbladeren als grondstof. Door de cellulosevezels die uit de bladeren werden gehaald te zuiveren en te verwerken tot non-woven materialen, creëerde ze een leer met 95% plantengehalte. De vervanging was gepatenteerd en kreeg de naam Piatex. Elk stuk standaard Piatex kan 480 stukjes ananasafvalbladeren verbruiken (16 ananassen).

Volgens schattingen wordt jaarlijks ruim 27 miljoen ton ananasbladeren weggegooid. Als dit afval kan worden gebruikt om leer te maken, zal een groot deel van de uitstoot van de traditionele leerproductie zeker worden verminderd. In 2013 richtte Hijosa Ananas Anam Company op, die samenwerkt met fabrieken in de Filippijnen en Spanje, evenals met de grootste ananasplantgroep in de Filippijnen, om Piatex-leer op de markt te brengen. Dit partnerschap komt ten goede aan ruim 700 Filippijnse gezinnen, waardoor zij een extra inkomen kunnen verdienen door het verstrekken van weggegooide ananasbladeren. Daarnaast worden de resterende plantenresten na verwerking gebruikt als meststof. Tegenwoordig wordt Piatex gebruikt door bijna 3.000 merken in 80 landen, waaronder Nike, H&M, Hugo Boss, Hilton, enz.

blad leer
Plantaardig leer gemaakt van teakhout, bananenbladeren en palmbladeren wint ook snel aan populariteit. Bladleer heeft niet alleen de kenmerken van licht gewicht, hoge elasticiteit, sterke duurzaamheid en biologische afbreekbaarheid, maar heeft ook een heel bijzonder voordeel: de unieke vorm en textuur van elk blad zal op het leer verschijnen, waardoor elke gebruiker Boekomslagen, portemonnees en handtassen van bladleer zijn unieke producten die de enige ter wereld zijn.

Naast het vermijden van vervuiling zijn verschillende bladhuiden ook zeer nuttig bij het genereren van inkomsten voor kleine gemeenschappen. Omdat de materiële bron van dit leer gevallen bladeren in het bos zijn, kunnen duurzame modemerken samenwerken met economisch achtergebleven gebieden, gemeenschapsbewoners inhuren om lokaal actief bomen te planten, ‘grondstoffen’ te verbouwen en vervolgens gevallen bladeren te verzamelen en voorbereidende bewerkingen uit te voeren om dit leer te bereiken. De win-winsituatie van het vergroten van de koolstofputten, het verhogen van de inkomsten en het garanderen van een stabiele aanvoer van grondstoffen kan in de mode-industrie worden omschreven als 'als je rijk wilt worden, plant dan eerst bomen'.

paddestoel leer

Champignonleer is momenteel ook een van de populairste “veganistische leersoorten”. Champignonmycelium is een meercellige natuurlijke vezel gemaakt van de wortelstructuur van schimmels en paddenstoelen. Het is sterk en gemakkelijk afbreekbaar, en de textuur heeft veel overeenkomsten met leer. Niet alleen dat, omdat paddenstoelen snel en ‘nonchalant’ groeien en zich zeer goed kunnen aanpassen aan de omgeving, betekent dit dat productontwerpers de paddenstoelen direct kunnen ‘aanpassen’ door hun dikte, sterkte, textuur, flexibiliteit en andere eigenschappen aan te passen. Creëer de materiaalvorm die u nodig heeft, vermijd daarmee het verbruik van veel energie die nodig is bij de traditionele veehouderij en verbeter de efficiëntie van de leerproductie.

Momenteel heet het toonaangevende paddestoelleermerk op het gebied van paddestoelleer Mylo, ontwikkeld door Bolt Threads, een start-up voor biotechnologie met het hoofdkantoor in San Francisco, VS. Volgens relevante informatie kan het bedrijf het in de natuurlijke omgeving gekweekte mycelium binnenshuis zo nauwkeurig mogelijk reproduceren. Na het oogsten van het mycelium kunnen fabrikanten ook milde zuren, alcoholen en kleurstoffen gebruiken om het paddenstoelleer te embossen om zo een slangen- of krokodillenhuid te simuleren. Momenteel zijn internationale merken zoals Adidas, Stella McCartney, Lululemon en Kering begonnen samen te werken met Mylo om kledingproducten van paddestoelleer te produceren.

kokos leer

De in India gevestigde studio Milai-oprichters Zuzana Gombosova en Susmith Suseelan hebben gewerkt aan het creëren van duurzame alternatieven uit kokosnoten. Ze werkten samen met een kokosnootverwerkingsfabriek in Zuid-India om weggegooid kokoswater en kokosnootschillen te verzamelen. Door een reeks processen zoals sterilisatie, fermentatie, raffinage en vormgeving werd de kokosnoot uiteindelijk verwerkt tot leerachtige accessoires. Dit leer is niet alleen waterdicht, het verandert ook van kleur in de loop van de tijd, waardoor het product een grote visuele aantrekkingskracht krijgt.

Interessant genoeg dachten de twee oprichters aanvankelijk niet dat ze leer konden maken van kokosnoten, maar terwijl ze bleven proberen ontdekten ze geleidelijk dat het experimentele product op hun handen veel op een soort leer leek. Nadat ze zich realiseerden dat het materiaal overeenkomsten vertoonde met leer, begonnen ze de eigenschappen van kokosnoot in dit opzicht verder te onderzoeken en gingen ze door met het bestuderen van andere complementaire eigenschappen, zoals sterkte, flexibiliteit, verwerkingstechnologie en beschikbaarheid van materialen om het zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid te brengen. ding. leer. Dit kan voor veel mensen een openbaring zijn: duurzaam ontwerpen begint niet alleen vanuit het perspectief van bestaande producten. Soms kan het focussen op materiaalontwerp ook aanzienlijke winst opleveren.

Er zijn veel interessante soorten duurzaam leer, zoals cactusleer, appelleer, schorsleer, brandnetelleer en zelfs ‘biogefabriceerd leer’ dat rechtstreeks is gemaakt met behulp van stamceltechniek, enz.