Groothandel in verkoopbare schorskorrels van kurkrubber en kurkstof

In 2016 richtten Francisco Merlino, milieuchemicus aan de Universiteit van Florence, en meubelontwerper Gianpiero Tessitore Vegea op, een technologiebedrijf dat resten van druivenresten na de wijnproductie, zoals druivenschillen, druivenpitten, enz., afkomstig van Italiaanse wijnhuizen, recycleert. Het innovatieve productieproces wordt gebruikt om "druivenpulpleer" te produceren dat 100% plantaardig is, geen schadelijke chemische elementen gebruikt en een leerachtige structuur heeft. Hoewel dit soort leer gemaakt is van recyclebare grondstoffen, kan het zichzelf niet volledig afbreken omdat er een bepaalde hoeveelheid polyurethaan (PUD) aan de stof wordt toegevoegd.

 Volgens berekeningen kan er voor elke 10 liter geproduceerde wijn ongeveer 2,5 liter afval worden geproduceerd, en dit afval kan worden verwerkt tot 1 vierkante meter druivenpulpleer. Gezien de omvang van de wereldwijde markt voor rode wijn geldt dit proces nog steeds als een van de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van ecologisch duurzame producten. In 2019 kondigde automerk Bentley aan dat het Vegea had geselecteerd voor het interieur van zijn nieuwe modellen. Deze samenwerking is een enorme stimulans voor alle vergelijkbare technologische innovatiebedrijven, omdat het betekent dat duurzaam leer nu al in meer belangrijke sectoren kan worden gebruikt en marktkansen in de sector kan creëren.

Ananasbladleer
Ananas Anam is een merk dat zijn oorsprong vindt in Spanje. Oprichtster Carmen Hijosa was geschokt door de verschillende effecten van leerproductie op het milieu toen ze als textielontwerpconsultant in de Filipijnen werkte. Daarom besloot ze de lokale natuurlijke hulpbronnen van de Filipijnen te combineren om een ​​duurzamer product te ontwikkelen. Duurzame kledingmaterialen. Uiteindelijk, geïnspireerd door de traditionele handgeweven stoffen van de Filipijnen, gebruikte ze afgedankte ananasbladeren als grondstof. Door de cellulosevezels die uit de bladeren werden gehaald te zuiveren en te verwerken tot non-woven materialen, creëerde ze een leer met 95% plantaardig materiaal. De vervanger werd gepatenteerd en kreeg de naam Piatex. Elk stuk standaard Piatex is voldoende voor 480 stukjes ananasafval (16 ananassen).

Volgens schattingen worden er jaarlijks meer dan 27 miljoen ton ananasbladeren weggegooid. Als dit afval gebruikt kan worden om leer te maken, zal een groot deel van de uitstoot van traditionele leerproductie zeker afnemen. In 2013 richtte Hijosa Ananas Anam Company op, dat samenwerkt met fabrieken in de Filipijnen en Spanje, evenals met de grootste ananasplantgroep in de Filipijnen, om Piatex-leer te commercialiseren. Deze samenwerking komt ten goede aan meer dan 700 Filipijnse gezinnen, die hierdoor extra inkomsten kunnen genereren door de afdankte ananasbladeren te leveren. Bovendien worden de plantenresten die na verwerking overblijven als meststof gebruikt. Tegenwoordig wordt Piatex gebruikt door bijna 3.000 merken in 80 landen, waaronder Nike, H&M, Hugo Boss en Hilton.

bladleer
Plantaardig leer gemaakt van teakhout, bananenbladeren en palmbladeren wint ook snel aan populariteit. Bladleer heeft niet alleen de eigenschappen van lichtgewicht, hoge elasticiteit, hoge duurzaamheid en biologische afbreekbaarheid, maar heeft ook een heel bijzonder voordeel: de unieke vorm en textuur van elk blad komt terug in het leer, waardoor elke gebruiker... Boekomslagen, portemonnees en handtassen van bladleer zijn unieke producten die uniek zijn in de wereld.

Naast het voorkomen van vervuiling zijn verschillende bladhuiden ook zeer nuttig voor het genereren van inkomsten voor kleine gemeenschappen. Omdat de grondstof van dit leer afgevallen bladeren in het bos zijn, kunnen duurzame modemerken samenwerken met economisch achtergebleven gebieden, lokale bewoners inhuren om actief bomen te planten, "grondstoffen" te verbouwen en vervolgens afgevallen bladeren te verzamelen en voor te bewerken. De win-winsituatie van het vergroten van koolstofputten, het verhogen van inkomsten en het garanderen van een stabiele aanvoer van grondstoffen kan in de mode-industrie worden omschreven als "als je rijk wilt worden, plant dan eerst bomen".

paddenstoelenleer

Paddenstoelenleer is momenteel ook een van de populairste 'veganistische leersoorten'. Paddenstoelenmycelium is een meercellige natuurlijke vezel, gemaakt van de wortelstructuur van schimmels en paddenstoelen. Het is sterk en gemakkelijk afbreekbaar, en de textuur vertoont veel overeenkomsten met leer. Bovendien groeien paddenstoelen snel en 'rustig' en passen ze zich zeer goed aan de omgeving aan. Dit betekent dat productontwerpers de paddenstoelen direct kunnen 'customizen' door hun dikte, sterkte, textuur, flexibiliteit en andere eigenschappen aan te passen. Creëer de gewenste materiaalvorm, waardoor het energieverbruik van traditionele veeteelt wordt vermeden en de efficiëntie van de leerproductie wordt verbeterd.

Mylo is momenteel hét toonaangevende merk op het gebied van paddenstoelenleer. Het is ontwikkeld door Bolt Threads, een biotechnologische start-up met hoofdkantoor in San Francisco, VS. Volgens relevante informatie kan het bedrijf het mycelium dat in de natuurlijke omgeving is gekweekt, zo nauwkeurig mogelijk binnenshuis reproduceren. Na de oogst van het mycelium kunnen fabrikanten ook milde zuren, alcoholen en kleurstoffen gebruiken om het paddenstoelenleer te reliëfdrukken, zodat het lijkt op een slangen- of krokodillenhuid. Momenteel werken internationale merken zoals Adidas, Stella McCartney, Lululemon en Kering samen met Mylo om kleding van paddenstoelenleer te produceren.

kokosleer

De in India gevestigde studio Milai, oprichters Zuzana Gombosova en Susmith Suseelan, werken aan het creëren van duurzame alternatieven voor kokosnoten. Ze werkten samen met een kokosnootverwerkingsfabriek in Zuid-India om weggegooid kokoswater en kokosschillen te verzamelen. Door middel van een reeks processen zoals sterilisatie, fermentatie, raffinage en vormgeving werd de kokosnoot uiteindelijk verwerkt tot leerachtige accessoires. Dit leer is niet alleen waterdicht, maar verandert ook van kleur na verloop van tijd, wat het product een aantrekkelijke uitstraling geeft.

Interessant genoeg dachten de twee oprichters aanvankelijk niet dat ze leer van kokosnoten konden maken, maar naarmate ze bleven proberen, ontdekten ze geleidelijk dat het experimentele product dat ze in handen hadden, veel op leer leek. Nadat ze zich realiseerden dat het materiaal overeenkomsten vertoonde met leer, begonnen ze de eigenschappen van kokosnoot in dit opzicht verder te onderzoeken en andere complementaire eigenschappen zoals sterkte, flexibiliteit, verwerkingstechnologie en materiaalbeschikbaarheid te bestuderen om het zo dicht mogelijk bij het echte leer te brengen. Dit zal velen misschien een openbaring geven: duurzaam ontwerp begint niet alleen vanuit het perspectief van bestaande producten. Soms kan focus op materiaalontwerp ook aanzienlijke winst opleveren.

Er zijn veel interessante soorten duurzaam leer, zoals cactusleer, appelleer, bastleer, brandnetelleer en zelfs 'biomanufactured leer' dat rechtstreeks is gemaakt via stamceltechnologie, etc.